Incipit
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmi {Psalmi et antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. Allelúia, * allelúia, allelúia.
Psalmus 109 [1]
109:1 Dixit Dóminus Dómino meo: * Sede a dextris meis:
109:1 Donec ponam inimícos tuos, * scabéllum pedum tuórum.
109:2 Virgam virtútis tuæ emíttet Dóminus ex Sion: * domináre in médio inimicórum tuórum.
109:3 Tecum princípium in die virtútis tuæ in splendóribus sanctórum: * ex útero ante lucíferum génui te.
109:4 Iurávit Dóminus, et non pœnitébit eum: * Tu es sacérdos in ætérnum secúndum órdinem Melchísedech.
109:5 Dóminus a dextris tuis, * confrégit in die iræ suæ reges.
109:6 Iudicábit in natiónibus, implébit ruínas: * conquassábit cápita in terra multórum.
109:7 De torrénte in via bibet: * proptérea exaltábit caput.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy {Psalmy i antyfony z Psałterza według dnia}
Ant. Alleluja, * alleluja, alleluja.
Psalm 109 [1]
109:1 Rzekł Pan Panu memu: * Siedź po prawicy mojéj:
109:1 Aż położę nieprzyjacioły twoje, * podnóżkiem nóg twoich.
109:2 Laskę mocy twojéj wypuści Pan z Syonu: * panuj w pośród nieprzyjaciół twoich.
109:3 Przy tobie przodkowanie w dzień możności twojéj w jasnościach świątości: * z żywota przed jutrzenką zrodziłem cię.
109:4 Przysiągł Pan, a nie będzie mu żal: * Ty jesteś kapłanem na wieki, według porządku Melchisedechowego.
109:5 Pan po prawicy twojéj, * poraził w dzień gniewu swego króle.
109:6 Będzie sądził narody, napełni upaści: * potłucze głowy wielu na ziemi.
109:7 Z strumienia na drodze pić będzie: * dlatego wywyższy głowę.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 110 [2]
110:1 Confitébor tibi, Dómine, in toto corde meo: * in consílio iustórum, et congregatióne.
110:2 Magna ópera Dómini: * exquisíta in omnes voluntátes eius.
110:3 Conféssio et magnificéntia opus eius: * et iustítia eius manet in sǽculum sǽculi.
110:4 Memóriam fecit mirabílium suórum, miséricors et miserátor Dóminus: * escam dedit timéntibus se.
110:5 Memor erit in sǽculum testaménti sui: * virtútem óperum suórum annuntiábit pópulo suo:
110:7 Ut det illis hereditátem géntium: * ópera mánuum eius véritas, et iudícium.
110:8 Fidélia ómnia mandáta eius: confirmáta in sǽculum sǽculi, * facta in veritáte et æquitáte.
110:9 Redemptiónem misit pópulo suo: * mandávit in ætérnum testaméntum suum.
110:9 (fit reverentia) Sanctum, et terríbile nomen eius: * inítium sapiéntiæ timor Dómini.
110:10 Intelléctus bonus ómnibus faciéntibus eum: * laudátio eius manet in sǽculum sǽculi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 110 [2]
110:1 Będęć wyznawał, Panie, wszystkiem sercem mojem: * w radzie sprawiedliwych i w zgromadzeniu.
110:2 Wielkie sprawy Pańskie: * doświadczone we wszystkiem upodobaniu jego.
110:3 Wyznanie i wielmożność dzieło jego: * a sprawiedliwość jego trwa na wieki wieków.
110:4 Uczynił pamiątkę dziwów swoich miłosierny a litościwy Pan: * dał pokarm tym, którzy się go boją.
110:5 Pamiętać będzie wiecznie na Testament swój: * moc uczynków swoich oznajmi ludowi swemu.
110:7 Aby im dał dziedzictwo poganów: * uczynki rąk jego prawda i sąd.
110:8 Pewne są wszystkie przykazania jego: utwierdzone na wieki wieczne, * uczynione w prawdzie i w prawości.
110:9 Posłał odkupienie ludowi swemu: * postanowił na wieki Testament swój.
110:9 (ukłonić się) Święte i straszne imię jego: * początek mądrości bojaźń Pańska.
110:10 Wyrozumienie dobre wszystkim, którzy je czynią: * chwała jego trwa na wieki wieków.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 111 [3]
111:1 Beátus vir, qui timet Dóminum: * in mandátis eius volet nimis.
111:2 Potens in terra erit semen eius: * generátio rectórum benedicétur.
111:3 Glória, et divítiæ in domo eius: * et iustítia eius manet in sǽculum sǽculi.
111:4 Exórtum est in ténebris lumen rectis: * miséricors, et miserátor, et iustus.
111:5 Iucúndus homo qui miserétur et cómmodat, dispónet sermónes suos in iudício: * quia in ætérnum non commovébitur.
111:7 In memória ætérna erit iustus: * ab auditióne mala non timébit.
111:8 Parátum cor eius speráre in Dómino, confirmátum est cor eius: * non commovébitur donec despíciat inimícos suos.
111:9 Dispérsit, dedit paupéribus: iustítia eius manet in sǽculum sǽculi, * cornu eius exaltábitur in glória.
111:10 Peccátor vidébit, et irascétur, déntibus suis fremet et tabéscet: * desidérium peccatórum períbit.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 111 [3]
111:1 Błogosławiony mąż, który się boi Pana: * w przykazaniu jego będzie się kochał wielce.
111:2 Możne na ziemi będzie nasienie jego: * naród prawych będzie błogosławiony.
111:3 Sława i bogactwa w domu jego: * a sprawiedliwość jego trwa na wieki wieków.
111:4 Weszła w ciemnościach światłość prawym: * miłościwy, miłosierny i sprawiedliwy.
111:5 Rozkoszny człowiek, który się zlituje i pożycza, będzie miarkował mowy swe z rozsądkiem: * bo na wieki nie będzie poruszon.
111:7 W wiecznéj pamiątce będzie sprawiedliwy: * nie będzie się bał posłuchu złego.
111:8 Gotowe serce jego nadzieję mieć w Panu, umocnione jest serce jego: * nie poruszy się, aż wzgardzi nieprzyjacioły swymi.
111:9 Rozproszył, dał ubogim: sprawiedliwość jego trwa na wieki wieków, * róg jego wywyższy się w chwale.
111:10 Grzesznik ujrzy i będzie się gniewał, będzie zgrzytał zęboma swemi, a będzie schnął: * żądza niezbożnych zaginie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 112 [4]
112:1 Laudáte, púeri, Dóminum: * laudáte nomen Dómini.
112:2 (fit reverentia) Sit nomen Dómini benedíctum, * ex hoc nunc, et usque in sǽculum.
112:3 A solis ortu usque ad occásum, * laudábile nomen Dómini.
112:4 Excélsus super omnes gentes Dóminus, * et super cælos glória eius.
112:5 Quis sicut Dóminus, Deus noster, qui in altis hábitat, * et humília réspicit in cælo et in terra?
112:7 Súscitans a terra ínopem, * et de stércore érigens páuperem:
112:8 Ut cóllocet eum cum princípibus, * cum princípibus pópuli sui.
112:9 Qui habitáre facit stérilem in domo, * matrem filiórum lætántem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 112 [4]
112:1 Chwalcie dzieci Pana: * chwalcie imię Pańskie.
112:2 (ukłonić się) Niechaj będzie imię Pańskie błogosławione, * odtąd i aż na wieki.
112:3 Od wschodu słońca aż do zachodu, * chwalebne imię Pańskie.
112:4 Wysoki nad wszystkie narody Pan, * a nad niebiosa chwała jego.
112:5 Któż jako Pan, Bóg nasz, który mieszka na wysokości, * a na niskie rzeczy patrzy na niebie i na ziemi?
112:7 Podnoszący z ziemie nędznego, * a z gnoju wywyższając ubogiego:
112:8 Aby go posadził z książęty, * z książęty ludu swego.
112:9 Który czyni, iż niepłodna mieszka w domu, * matka synów wesoła.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 113 [5]
113:1 In éxitu Israël de Ægýpto, * domus Iacob de pópulo bárbaro:
113:2 Facta est Iudǽa sanctificátio eius, * Israël potéstas eius.
113:3 Mare vidit, et fugit: * Iordánis convérsus est retrórsum.
113:4 Montes exsultavérunt ut aríetes, * et colles sicut agni óvium.
113:5 Quid est tibi, mare, quod fugísti: * et tu, Iordánis, quia convérsus es retrórsum?
113:6 Montes, exsultástis sicut aríetes, * et colles, sicut agni óvium.
113:7 A fácie Dómini mota est terra, * a fácie Dei Iacob.
113:8 Qui convértit petram in stagna aquárum, * et rupem in fontes aquárum.
113:9 Non nobis, Dómine, non nobis: * sed nómini tuo da glóriam.
113:10 Super misericórdia tua, et veritáte tua: * nequándo dicant gentes: Ubi est Deus eórum?
113:11 Deus autem noster in cælo: * ómnia quæcúmque vóluit, fecit.
113:12 Simulácra géntium argéntum, et aurum, * ópera mánuum hóminum.
113:13 Os habent, et non loquéntur: * óculos habent, et non vidébunt.
113:14 Aures habent, et non áudient: * nares habent, et non odorábunt.
113:15 Manus habent, et non palpábunt: pedes habent, et non ambulábunt: * non clamábunt in gútture suo.
113:16 Símiles illis fiant qui fáciunt ea: * et omnes qui confídunt in eis.
113:17 Domus Israël sperávit in Dómino: * adiútor eórum et protéctor eórum est,
113:18 Domus Aaron sperávit in Dómino: * adiútor eórum et protéctor eórum est,
113:19 Qui timent Dóminum, speravérunt in Dómino: * adiútor eórum et protéctor eórum est.
113:20 Dóminus memor fuit nostri: * et benedíxit nobis:
113:20 Benedíxit dómui Israël: * benedíxit dómui Aaron.
113:21 Benedíxit ómnibus, qui timent Dóminum, * pusíllis cum maióribus.
113:22 Adíciat Dóminus super vos: * super vos, et super fílios vestros.
113:23 Benedícti vos a Dómino, * qui fecit cælum, et terram.
113:24 Cælum cæli Dómino: * terram autem dedit fíliis hóminum.
113:25 Non mórtui laudábunt te, Dómine: * neque omnes, qui descéndunt in inférnum.
113:26 Sed nos qui vívimus, benedícimus Dómino, * ex hoc nunc et usque in sǽculum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.
|
Psalm 113 [5]
113:1 Gdy wychodził lud Izraelski z Egiptu, * dom Jakóbów z ludu pogańskiego:
113:2 Stał się lud Judzki poświęcenie jego, * Izrael moc jego.
113:3 Morze ujrzało i uciekło: * Jordan wrócił się nazad.
113:4 Góry stały jako barani, * a pagórki jako jagnięta.
113:5 Cóż ci się stało, morze, żeś uciekło: * i tobie, Jordanie, żeś się nazad wrócił?
113:6 Góry, wyskoczyłyście jako barani, * a pagórki jako jagnięta.
113:7 Od oblicza Pańskiego zadrżała ziemia, * od oblicza Boga Jakóbowego.
113:8 Który obrócił opokę w wodne jeziora, * a skałę w źródła wodne.
113:9 Nie nam, Panie, nie nam: * ale imieniowi twemu daj chwałę.
113:10 Dla miłosierdzia twego i dla prawdy twojéj: * aby snadź nie rzekli poganie: Gdzież jest Bóg ich?
113:11 Ano Bóg nasz na niebie: * wszystko, cokolwiek chciał, uczynił.
113:12 Bałwany pogańskie śrebro i złoto, * robota rąk człowieczych.
113:13 Usta mają, a nie mówią: * oczy mają, a nie ujrzą.
113:14 Uszy mają, a nie usłyszą: * nozdrze mają, a nie powoniają.
113:15 Ręce mają, a nie będą macać: nogi mają, a nie będą chodzić: * ani wołać będą gardłem swojem.
113:16 Niech im podobni będą, którzy je czynią: * i wszyscy, którzy w nich ufają.
113:17 Dom Izraelski nadzieję miał w Panu: * pomocnikiem ich i obrońcą ich jest.
113:18 Dom Aaronów nadzieję miał w Panu: * pomocnikiem ich i obrońcą ich jest.
113:19 Którzy się boją Pana, nadzieję mieli w Panu: * pomocnikiem ich i obrońcą ich jest.
113:20 Pan pamiętał na nas: * i błogosławił nam.
113:20 Błogosławił domowi Izraelskiemu: * błogosławił domowi Aaronowemu.
113:21 Błogosławił wszystkim, którzy się boją Pana, * małym z większymi.
113:22 Niech przyczyni Pan na was: * na was i na syny wasze.
113:23 Błogosławieni wy od Pana, * który stworzył niebo i ziemię.
113:24 Niebo nad niebiosy Panu: * a ziemię dał synom człowieczym.
113:25 Nie umarli będą cię chwalić, Panie: * ani wszyscy, którzy zstępują do piekła.
113:26 Ale my, którzyśmy żywi, błogosławiemy Panu, * od tego czasu aż na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
Capitulum Hymnus Versus {ex Proprio de Tempore}
1 Pet 2:21-22
Caríssimi: Christus passus est pro nobis, vobis relínquens exémplum ut sequámini vestígia eius. Qui peccátum non fecit, nec invéntus est dolus in ore eius.
℟. Deo grátias.
Hymnus
Ad régias Agni dapes,
Stolis amícti cándidis,
Post tránsitum Maris Rubri,
Christo canámus Príncipi:
Divína cuius cáritas
Sacrum propínat sánguinem,
Almíque membra córporis
Amor sacérdos ímmolat.
Sparsum cruórem póstibus
Vastátor horret Ángelus:
Fugítque divísum mare;
Mergúntur hostes flúctibus.
Iam Pascha nóstrum Christus est
Paschális idem víctima,
Et pura puris méntibus
Sinceritátis ázyma.
O vera cæli víctima,
Subiécta cui sunt tártara,
Solúta mortis víncula,
Recépta vitæ prǽmia.
Victor, subáctis ínferis,
Trophǽa Christus éxplicat;
Cælóque apérto, súbditum
Regem tenebrárum trahit.
Ut sis perénne méntibus
Paschále, Iesu, gáudium,
A morte dira críminum
Vitæ renátos líbera.
Deo Patri sit glória,
Et Fílio, qui a mórtuis
Surréxit, ac Paráclito,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
℣. Mane nobíscum, Dómine, allelúia.
℟. Quóniam advesperáscit, allelúia.
|
Kapitulum Hymn Wers {z Temporału}
1 P 2:21-22
Najmilsi: Chrystus ucierpiał za nas zostawując wam przykład, abyście naśladowali tropów jego. Który grzechu nie uczynił, ani naleziona była zdrada w uściech jego.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Hymn
Przy królewskiej uczcie Baranka,
Odziani w białe szaty,
Po przejściu Czerwonego morza,
Sławmy Chrystusa wodza!
Którego Boska miłość,
Przelała świętą krew za nas:
I czyniąc się Kapłanem,
Wydała swe Ciało na ofiarę.
Anioł śmierci omija
Drzwi krwią pomazane:
Morze rozdziela się i ucieka,
Fale zalewają nieprzyjaciół.
Chrystus jest Paschą naszą
I ofiarą paschalną:
Dla czystych serc
Jest czystym przaśnikiem szczerości.
O ty prawdziwa z niebios ofiaro,
Której piekła są poddane!
Rozwiązałaś pęta śmierci
I przywróciłaś nam niebo!
Chrystus, zwycięzca mocy piekielnych,
Wstępując chwalebnie w otwarte niebiosa
Wlecze za sobą
Pokonanego króla ciemności.
Wyzwól od śmierci grzechu
Tych, których odrodziłeś na życie,
O Jezu, abyś się mógł stać
Radością paschalną dusz naszych na wieki.
Bogu Ojcu niechaj będzie chwała,
Synowi, który zmartwychwstał
I Duchowi Pocieszycielowi
Na wieki wieków.
Amen.
℣. Zostań z nami, Panie, alleluja.
℟. Boć się ma ku wieczorowi, alleluja.
|
Canticum: Magnificat {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Ego sum pastor bonus, * qui pasco oves meas, et pro óvibus meis pono ánimam meam, allelúia.
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat ✠ * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen eius.
1:50 Et misericórdia eius, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini eius in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ego sum pastor bonus, qui pasco oves meas, et pro óvibus meis pono ánimam meam, allelúia.
|
Kantyk: Magnificat {Antyfona z Temporału}
Ant. Jam jest pastetrz dobry, * który strzegę owiec moich, i duszę mą kładę za owce moje, alleluja.
Pieśń Najświętszej Maryi Panny
Łk 1:46-55
1:46 Wielbij ✠ * duszo moja, Pana.
1:47 I rozradował się duch mój: * w Bogu, Zbawicielu moim.
1:48 Iż wejrzał na niskość służebnice swojéj: * albowiem oto odtąd błogosławioną mię zwać będą wszystkie narody.
1:49 Albowiem uczynił mi wielkie rzeczy, który możny jest: * i święte imię jego.
1:50 A miłosierdzie jego od narodu do narodów: * bojącym się jego.
1:51 Uczynił moc ramieniem swojem: * rozproszył pyszne myśli serca ich.
1:52 Złożył mocarze z stolice: * a podwyższył niskie.
1:53 Łaknące napełnił dobrami: * a bogacze z niczem puścił.
1:54 Przyjął Izraela, sługę swego: * wspomniawszy na miłosierdzie swoje.
1:55 Jako mówił do ojców naszych: * Abrahamowi i nasieniu jego na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Jam jest pastetrz dobry, który strzegę owiec moich, i duszę mą kładę za owce moje, alleluja.
|
Preces Feriales{omittitur}
|
Prośby ferialne{opuścić}
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui in Fílii tui humilitáte iacéntem mundum erexísti: fidélibus tuis perpétuam concéde lætítiam; ut, quos perpétuæ mortis eripuísti cásibus, gáudiis fácias pérfrui sempitérnis.
Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Boże, któryś przez uniżenie się Syna swego świat upadły podźwignął, napełnij wiernych Twoich nieustannem weselem, aby ci, których od wiecznej śmierci wyrwałeś, wiekuistego szczęścia dostąpili.
Przez tegoż naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|